Male : Manamae nee thudikkaadhae
Vizhiyae nee nanaiyaadhae
Vaazhkkai paadhaiyil
Maedu pallangal
Varalaam adhanaal
Vaazhvae vaadi pogumo
Male : Manamae nee thudikkaadhae
Vizhiyae nee nanaiyaadhae
Male : Vaaraadha selvangal
Vaazhvinil vandhaalae
Seraadha sondhangal serndhaadumae
Illaamal ponaalae
Ezhaiyum aanaalae
Than dhega nizhal kooda pagaiyaagumae
Male : Than kaiyae vaazhvilae
Thakka thunai aagumae
Than kaiyae vaazhvilae
Thakka thunai aagumae
Irul ponaal oliyaagum
Maramae pazhuthaal
Paravaigal kilaiyil paadumae
Male : Manamae nee thudikkaadhae
Vizhiyae nee nanaiyaadhae
Male : Naattukku naal thorum
Uzhaithidum nallorai
Ellorum malar thoovi kondaaduvaar
Ennaalum thaeyaadha
Kaaviya kadhaiyaagi
Sarithira ponn yettil uyir vaazhuvaar
Male : Dheiveegam enbadhu
Anbu seidhu vaazhvadhu
Dheiveegam enbadhu
Anbu seidhu vaazhvadhu
Vidhaiyaagi vizhum podhu
Payiraai kadhiraai ulaginil
Arangal thazhaikkumae
Male : Manamae nee thudikkaadhae
Vizhiyae nee nanaiyaadhae
Vaazhkkai paadhaiyil
Maedu pallangal
Varalaam adhanaal
Vaazhvae vaadi pogumo
Male : Manamae nee thudikkaadhae
Vizhiyae nee nanaiyaadhae
ஆண் : மனமே நீ துடிக்காதே
விழியே நீ நனையாதே
வாழ்க்கை பாதையில்
மேடு பள்ளங்கள்
வரலாம் அதனால் வாழ்வே
வாடிப் போகுமோ
ஆண் : மனமே நீ துடிக்காதே
விழியே நீ நனையாதே
ஆண் : வாராத செல்வங்கள்
வாழ்வினில் வந்தாலே
சேராத சொந்தங்கள் சேர்ந்தாடுமே
இல்லாமல் போனாலே
ஏழையாயும் ஆனாலே
தன் தேக நிழல் கூட பகையாகுமே
ஆண் : தன் கையே வாழ்விலே
தக்க துணை ஆகுமே
தன் கையே வாழ்விலே
தக்க துணை ஆகுமே
ஆண் : இருள் போனால் ஒளியாகும்
மரமே பழுத்தால் பறவைகள்
கிளையில் பாடுமே
ஆண் : மனமே நீ துடிக்காதே
விழியே நீ நனையாதே
ஆண் : நாட்டுக்கு நாள்தோறும்
உழைத்திடும் நல்லோரை
எல்லோரும் மலர் தூவிக்
கொண்டாடுவார்
எந்நாளும் தேயாத
காவியக் கதையாகி
சரித்திரப் பொன்னேட்டில்
உயிர் வாழுவார்
ஆண் : தெய்வீகம் என்பது அன்பு
செய்து வாழ்வது
தெய்வீகம் என்பது அன்பு
செய்து வாழ்வது
ஆண் : விதையாகி விழும் போது
பயிராய் கதிராய் உலகினில்
அறங்கள் தழைக்குமே
ஆண் : மனமே நீ துடிக்காதே
விழியே நீ நனையாதே
வாழ்க்கை பாதையில்
மேடு பள்ளங்கள்
வரலாம் அதனால் வாழ்வே
வாடிப் போகுமோ
ஆண் : மனமே நீ துடிக்காதே
விழியே நீ நனையாதே
Manamey Nee is a soulful Tamil song from the 1984 film Vaazhkai, expressing deep emotions of love and longing.
The song features a melodious and romantic composition, blending classical and light music elements, characteristic of Ilaiyaraaja’s signature style.
The song is believed to be based on a Carnatic raga, possibly Shuddha Saveri or Kalyani, contributing to its soothing and emotional appeal.
While specific awards for this song are not widely documented, Ilaiyaraaja’s music in Vaazhkai was well-received, adding to his legendary reputation in Tamil cinema.
The song is likely a romantic duet or solo piece, possibly expressing the protagonist’s feelings of love, yearning, or emotional reflection within the film’s narrative.
(Note: Some details, such as exact raga and awards, may not be fully verified due to limited historical records.)