കയ്യില് നിന്നൂര്ന്നു പൂ പൊയ്കയില് നീന്തുന്ന കണ്ടു കരഞ്ഞിടും കുട്ടി പോലെ വര്ണ്ണങ്ങള് ഊര്ന്നു പോകുന്നതും നോക്കി ഞാന് മിണ്ടാതിരിക്കയാണിന്നു വീണ്ടും അപ്പോഴെന്നുള്ളിലെ സ്നേഹിതന് യാചിപ്പൂ ഒറ്റയ്ക്കിരിക്കാം ഒരല്പ്പനേരം അപ്പോഴെന്നുള്ളിലെ സ്നേഹിതന് യാചിച്ചു ഒറ്റയ്ക്കിരിക്കാം ഒരല്പ്പനേരം വൈദ്യുത സ്പര്ശകമകന്നു ഞാനൊറ്റയ്ക്ക് വാതില് അടച്ചിരിക്കുമ്പോള് നിരാലംബന്
നീ അരുതാത്തത് ചെയ്തു നീ നിര്മമന് നീ വെറുക്കപെടാനുചിതന് ഈ വാക്കിനാല് നീ തീയകന്നു കരിഞ്ഞ കനല്ക്കണം നീ ഒഴുക്കെന്നോ മറന്ന മഹാനദി ആരവം ആര്ത്തിരമ്പുന്നു ഞാനറിയുന്നു ഞാന് കൊടുതി തീര്ന്നുത്സവം തീര്ന്നോരീ അങ്കണം ആരവം ആര്ത്തിരമ്പുന്നു ഞാനറിയുന്നു ഞാന് കൊടുതി തീര്ന്നുത്സവം തീര്ന്നോരീ അങ്കണം ഞാന് നിരാലംബന് ആത്മ ശൂന്യന് വെറും പേരിനു വചനവും ചലനവും പേറുവോന് ഞാന് നിരാലംബന് ആത്മ ശൂന്യന് വെറും പേരിനു വചനവും ചലനവും പേറുവോന്