നനയുമീ മഴപോലെന്റെ മനസ്സേ അറിയുമോ തെന്നലിന്നെന്റെ അരികേ... നിമിഷമേ പറയൂ...ജീവിതം മോഹനം... ഉയിരേ അണയൂ...ഹൃദയം നിറയും പ്രണയം നുകരാൻ നീ എൻ ഉഷസ്സിൽ വിടരും പനിനീർ മലരേ.... നനയുമീ മഴപോലെന്റെ മനസ്സേ അറിയുമോ തെന്നലിന്നെന്റെ അരികേ...
നിശയിൽ ഒരു പൊൻതാരം തുടരെ കണ്ചിമ്മുന്നെൻ വാനിൽ.... രാവിൻ കൂട്ടായ് ആരോ മൂളുന്നിന്നെൻ കാതിൽ മെല്ലെ... പതിവായി ഞാൻ പോകും വഴി പുതുതായി മാറുന്നു നിഴലായി പിൻതുടരുന്നപോൽ തോന്നുന്നു നിറയുന്നിതെൻ ഉള്ളാകവേ പറയാത്തൊരാനന്ദം പൊരുളൊന്നു ഞാൻ തേടുന്നിതാ നിന്നോളം മലരായ് മണമായ് അരികേ നീയോ കനവോ നിനവോ സത്യമോ മിഥ്യയോ മനസ്സേ മനസ്സേ പറയൂ.... നനയുമീ മഴപോലെന്റെ മനസ്സേ അറിയുമോ തെന്നലിന്നെന്റെ അരികേ...
നീയെൻ ഹൃത്തിൻ ഉള്ളിൽ തീർക്കും വലയം സ്നേഹപ്രവാഹം... നിറമായ് മണമായ് ഈ ജന്മം പ്രിയനേ കൂടെ നീയേ.... പുലർവേളയിൽ പുതുമഞ്ഞിലായ് നിൻ നെഞ്ചിലെൻ മൗനം ചിതറുന്നതിൽ പൂപോലവേ സിന്ദൂരം കണ്കോണിലായ് ഞാൻ കാത്തിടാം കടലിന്റെ ആഴങ്ങൾ നിറസന്ധ്യയിൽ തിരിനാളമായ് ഞാനില്ലേ... മനസ്സും നീയേ...മഴയും നീയേ... പോകാം ദൂരെ കാർമുകിൽ പെയ്തൊരാ- രാത്രിതൻ പാതയിൽ നമ്മൾ...... (നനയുമീ...)