ഹൃദയം ഉരുകും ഒരു മെഴുതിരിയായ് കണ്ണീരിൽ അലിഞ്ഞു കനവേ നേരങ്ങൾ മായുന്നു മുന്നിൽ ഒരു പുഴയായ് മൗനങ്ങൾ വിങ്ങുന്നിതകമേ ഈ നെഞ്ചിൻ താളം നീയേ കൺകോണിൽ നാള൦ നീയേ തേൻ മലർ അനുരാഗം കനൽ അല പോലെ ഉള്ളാകെ വല്ലാതെ എരിയേ
രാതാരകയേ ഈ വാനകമേ സ്വയം ആഘാതം ആഴിയിൽ ആഴുകയോ വിധി നീറുകയോ നാം മായുകയോ പൊരുൾ ഏതൊരു കൂരിരുൾ മൂടുകയോ
തനിയേ അടരു൦ ഇരു വഴിയേ പ്രണയം അകമേ മധുര മുറിവായ് ഇഴ ചേരാതെ നാം ഏകരായ്
ആ നാളുകളോ ഈ വേനലു പോൽ ഇട വീഴാതെ നമ്മളിൽ ആടുകയാണത് മാഞ്ഞിടുമോ കഥ തീരുകയോ മനം ഈയൊരു വീഥിയിൽ വാടുകയോ
വെറുതേ ഇനിയും എന്റെ മിഴി നനയാൻ കാണാതെ മറയും പലരേ കാതോരം പെയ്തിട്ടും എന്റെ മൊഴി മറന്നോ കാണെകാണേ കണ്ണാൽ അകന്നോ വേവുന്നെ൯ ഉള്ളിൽ എന്നേ തൂവൽ കൈ തൊട്ടിൽ ആയേ ഈ വഴി പിരിയുമ്പോൾ തിരയൊഴിയുമ്പോൾ നെഞ്ചോരം വിങ്ങുന്നിതെന്തിനോ
ആ ചാരുതകൾ ഈ പാഴ്മണലിൽ മുഖ പട൦ മുറിഞ്ഞിനി വീണുടയേ പ്രിയ മാനസമേ വിടയോതുകയായ് കഥ പാതിയിലായിനി തീരുകയായ്