പതിയേ നൊമ്പരം കടലേറിയോ... ഇനിയീ നെഞ്ചകം കരയേറുമോ... അകലേ.. വാനവും തീരവും കഥചൊല്ലുന്നുവോ.. ഇവിടേ.. മിഴികളിൽ ജാലകം തെളിയുന്നുവോ.. ഈ നോവുകൾ മായണം കാർമുകിലുകൾ തെളിയും പോലെ കനവുകൾ ആയിരം താരകങ്ങൾ പോൽ വിടരവേ......
മനമേറിയ മുഖമിന്ന് മാരിവില്ലാകണം ആശതൻ ആകാശചിറകിൽ നീയേറണം നന്മകൾ പെയ്യുമാപ്പുഴയായ് നീ ഒഴുകുമോ ഇരുൾ മൂടിയ ജീവനിൽ പുതുവെളിച്ചം നീയേകുമോ ഈ നോവുകൾ മായണം കാർമുകിലുകൾ തെളിയുംപോലെ.. കനവുകൾ ആയിരം താരകങ്ങൾ പോൽ വിടരവേ......
നിറമേറിയോ... ചെറുപൂവിന് കനലാഴിയിൽ നനുവായൊരു കുളിരേകിടാൻ പ്രിയമേറിയോ ജലരേഖയായ് നീ തന്നൊരാ മൊഴിമുത്തുകൾ ജാലങ്ങളോ.. ഇനിയാകുമോ പ്രിയരേകിയ കുളിരോർമകൾ തിരികെ വരാൻ ഇനിയുള്ള ജന്മം നിഴലായിടാം തുണയായിടാം ശലഭമായ് പറന്നിടാം സ്നേഹമലര് തേടി ഞാൻ എന്നെന്നും ഈ വഴിയേ...