ഉണർന്നില്ല ഞാൻ നീ പുലർവേളയായെൻ കൺപൂവിൽ പതിയെ തൊടാതെ ഉറങ്ങീല ഞാൻ നീ മനോവീണ മീട്ടി താരാട്ടിൻ മധുരം തരാതെ വളരുവോളം ചിറകിന് താഴെ ഞാൻ കാത്തു നിധി പോലെ നിന്നെ ഇനിയുമോരോ പിറവിയിലും നീ എന്നിൽ നിന്നുയിർക്കൊള്ളും ഉയിരാകണം (ഉണർന്നില്ല ഞാൻ)
നിന്നെ വെയിലേൽക്കാതെന്നും മറയിടുമൊരു മുകിലായ് ഞാൻ നിന്റെ നിറവാത്സല്യത്തിൻ നനവിലെ മലർമരമായ് ഞാൻ പ്രാണന്റെ കാവൽനാളങ്ങൾ എന്റെ വഴി നീളെ സ്നേഹത്തിനോമൽ സ്പർശങ്ങൾ തന്ന സുഖമേറെ ഞൊടിയിടയിൽ പോയ് മറയും പ്രിയകരകമാം വേളകളെ അകതളിരിൻ താളുകളിൽ പലനിറവും ചേർത്തെഴുതി ഇനിയെന്നും ഓർമ്മയിൽ മിഴിവോടെ മിന്നുവാൻ അകലെയായാൽ മുഖമൊന്ന് കാണാൻ ആകാശത്തണിത്തിങ്കളായ് ഞാൻ ഇനിയുമൊരോ പിറവിയിലും ഞാൻ നിന്നിൽ നിന്നുയിർക്കൊള്ളും ഉയിരായിടാം