കരയ്ക്കു കോട്ട വെച്ച സായിപ്പ് പടയ്ക്കു പേര് കേട്ട സായിപ്പ് തുപ്പാക്കി താഴെ വെച്ചതാരുടെ കയ്യൂക്കിന് മുന്പിലല്ല ജോസഫേ തിളക്കമുള്ള സ്വര്ണ്ണമീനുകള് തുടിച്ചു തുള്ളിടിന്നൊരാഴി പോല് കിനാക്കള് നീന്തിടുന്ന കണ്ണുമായ് ഒരുത്തി നിന്നിരുന്നു മോസസേ കടലിന്റെ പൊന്നാണ് കറുകറുത്ത മുത്താണ് അവള് കണവന് വരുന്ന വരവും തിരഞ്ഞ് നിന്ന നിപ്പാണ് കടക്കണ്ണു കണ്ടാവാം ചിരിച്ചേലു കണ്ടാവാം ആ പറങ്കി തലവനുയിര് കുളിരണിഞ്ഞതന്നാണ് കഥ അവനറിഞ്ഞില്ല മതി മയങ്ങി നിന്നല്ലോ മനക്കോട്ട കൊണ്ടീ കടപ്പുറത്ത് കോട്ട വെച്ചല്ലോ
ചുവന്നമീശ വെച്ച സായിപ്പിന് പതഞ്ഞ വീഞ്ഞു കട്ടു മോന്തുവാന് ഒരിക്കല് വാതു വെച്ചു രാത്രിയില് ഒരാളു ചെന്നു കേറി ജോസഫേ അകത്തു ചെന്ന കണ്ട കാഴ്ചയില് കുടിച്ച കള്ളിറങ്ങിയന്നവന് കിഴക്കു വെള്ളകീറുവോളവും മിഴിച്ചു നിന്നുപോയി മോസസ്സേ വൈന് തിരഞ്ഞ ചെങ്ങാതി അന്നു കണ്ടതെന്താണ് അതു വൈനിലിരട്ടി ലഹരി പകരും വേറെ ഒന്നാണ് വെളുവെളുത്ത പെണ്ണിന്റെ തുടു തുടുത്ത മെയ്യാണ് അഴകൊഴുകിയുറങ്ങി കിടക്കും ഒരു മദാമ്മപ്പെണ്ണാണ് തരി പിന്നെ നിന്നില്ല അവന് കോളടിച്ചല്ലോ മുതല് കട്ടിലോടെ കട്ടെടുത്തീ നാടു വിട്ടല്ലോ